De Wezep Trailrun had het trailrun vonk tot een echte vlam gemaakt. Ik zocht een 21K trainingsschema en ik schreef mij in voor een langer evenement in Arnhem, ‘s nachts, met rond de 400 hoogtemeters. Misschien iets te ambitieus? Mijn instelling was dat ik het tenminste gewoon kon proberen.
Om toch zo veel mogelijk hoogtemeters te maken ging ik in het park de heuveltjes op en af rennen. Maar een verhoging van 6 meter gaat nooit je lichaam voorbereiden op klimmetjes van rond de 80 meter. op verschillende sites probeerde ik informatie te vinden over hoe je een wedstrijd met meer hoogtemeters goed kan voorbereiden. Dat is toch best lastig als je de onderliggende trainings ideeën niet kent, moet ik achteraf bekennen.
Inmiddels had ik een account op Strava gemaakt en daar vond ik een uiterst geïnteresseerde community en mensen die intensief sporten en elkaar ook aanmoedigden. Dat was een enorme stimulans om mijn hardloopsessies bij te gaan houden. Maar ook om te laten zien tot wat ik in staat was. En daarin schuilt voor mij meteen een valkuil. Want je kan nog zoveel willen, maar als je je lichaam voorbij gaat kan je niet meer verder.
Tijdens de wedstrijd heb ik redelijk kunnen doorlopen, misschien zelfs iets boven mijn tempo en intensiteit. Het evenement was ook een erg bijzonder belevenis die niet had willen missen. Nog steeds zijn een aantal van mijn trouwste Strava volgers een aantal van de hardlopers die tijdens de 4PCNT heb ontmoet. 4PCNT staat voor de 4 Parken City Night Trail in Arnhem: https://4parkencitytrail.com/4parken-city-night-trail/ Het evenement voert door vier parken van Arnhem in het midden van de nacht. Dat betekent dat ik met een lampje moest lopen. Op de 18 kilometer waren er een aantal verzorgingsposten en een hele bijzondere klim met langs de trappen een hele rij met lampjes. Erg bijzonder. Ook liepen er canicrossers mee, hardlopers met een hond.
De start bij de atletiekbaan in de schemering 
Een lint van lichtjes met Arnhem op de achtergrond 
En de troffee!
Erg was en ben erg trots dat ik deze unieke loop in Nederland heb kunnen doen. Maar tegelijkertijd heb ik geleerd om naar mijn lichaam te luisteren. De dagen na de 4PCNT en waarschijnlijk door een te grote trainingsopbouw met een plotselinge toename hoogtemeters kreeg ik last van een shinsplint, oftewel een scheenbeenvlies ontsteking.
Dat heeft zeker een aantal weken geduurd. Deze blessure was ook de directe aanleiding om lid te worden bij AV Hollandia in Hoorn zodat ik niet meer als een ongeleid projectiel zou gaan trainen. Nog steeds ben ik erg voorzichtig met trainingsopbouw of plotselinge intensivering van mijn activiteiten.